Nakaz zapłaty w większości przypadków kojarzy się z windykacją. Jednak pod tym pojęciem należy rozumieć orzeczenie sądowe wydawane na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron wyłącznie na podstawie treści pozwu oraz załączonych do niego dokumentów.
Możemy rozróżnić dwa rodzaje nakazów zapłaty:
W obu przypadkach po uprawomocnieniu się nakazu zapłaty możliwe jest prowadzenie wobec dłużnika egzekucji.
W postępowaniu nakazowym, sąd wydaję nakaz zapłaty, jeżeli fakty uzasadniające dochodzone roszczenie są udowodnione dołączonym do pozwu:
Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, ze pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty. Nakaz zapłaty z chwilą jego wydania stanowi tytuł zabezpieczenia, wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności, a w przypadku wydania nakazu zapłaty na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku staję się natychmiast wykonalny po upływie dwóch tygodni jakie pozwany ma na zaspokojenie roszczenia.
Czytaj również –Wezwanie do zapłaty – Jakie ma znaczenie?
Wydanie nakazu zapłaty jest niedopuszczalne, jeżeli według treści pozwu:
Sprzeciw od nakazu zapłaty nie podlega opłacie sądowej, termin na jego złożenie wynosi dwa tygodnie od doręczenia nakazu zapłaty wraz z pozwem i załącznikami. W przypadku nie dochowania terminu sąd odrzuca zarzuty niezależnie od ich zasadności. Pismo zawierające sprzeciw od nakazu zapłaty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty, a w przypadku nakazu wydanego przez referendarza sądowego – do sądu, przed którym wytoczono powództwo. W piśmie pozwany powinien wskazać:
W przypadku postępowania nakazowego, gdy zostanie wniesiony sprzeciw, to nakaz zapłaty nie traci mocy. Stanowi więc zabezpieczenie, aż do chwili, gdy zostanie wydany ostateczny wyrok. W razie zmiany okoliczności powód może żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się może nadto rozszerzyć żądanie pozwu o świadczenia za dalsze okresy. Natomiast w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty traci moc w części zaskarżonej sprzeciwem.
W przypadku świadczenia, którego dłużnik nie jest w stanie spełnić natychmiastowo z powodu trudnej sytuacji majątkowej i rodzinnej, może wystąpić z wnioskiem do sądu o rozłożenie tego świadczenia na raty. Możliwość odroczenia obowiązku zapłaty części należności ustalonej przez sąd przewiduję wprost art. 320 kodeksu postępowania cywilnego, stanowi on bowiem, że W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.
Zapraszamy na naszego Facebooka!