Sprzeciw od nakazu zapłaty
Od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym, pozwany może w terminie dwóch tygodni od daty jego doręczenia wnieść sprzeciw. W sprzeciwie zaskarża nakaz zapłaty w całości bądź w części. W przypadku nie wniesienie sprzeciwu w terminie, lub wniesienia go z brakami formalnymi, które nie zostały w odpowiednim terminie uzupełnione, wydany wcześniej nakaz staję się prawomocny.
Sąd może również wydać nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, a jak wynika z treści art. 485 § 1 KPC może to robić, jeżeli fakty uzasadniające dochodzone roszczenie są udowodnione dołączonym do pozwu:
- dokumentem urzędowym;
- zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem;
- wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu.
Z dalszej części tego samego przepisu wynika, że sąd wydaję również nakaz zapłaty przeciwko winnemu świadczenie z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których treść nie budzi wątpliwości. Wydanie nakazu zapłaty może nastąpić także przez załączenie do pozwu umowy czy też dowodu spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego, dowodu doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, jeżeli powód dochodzi zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, odsetek w transakcjach handlowych określonych w tej samej ustawie lub rekompensaty, o której mowa w art. 10 ust 1 tej ustawy, oraz na podstawie dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów odzyskiwania należności, jeżeli powód dochodzi również zwrotu kosztów, o których mowa w art. 10 ust 2 tej ustawy.
Od opisanego wyżej nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym, pozwany winien wnieść zarzuty do sądu który go wydał. W których to wymienia fakty które uzasadniają jego żądanie. W innym wypadku po upływie ustawowo określonego terminu na podniesienie zarzutów nakaz zapłaty staję się prawomocny.