Windykacja

Proces windykacji może być prowadzony przez samych wierzycieli lub powierzony profesjonalistom, którzy specjalizują się w odzyskiwaniu długów. Istnieją różne etapy windykacji, które obejmują próby polubownego rozwiązania sporu, wniesienie sprawy do sądu oraz ewentualną egzekucję komorniczą, jeśli sąd wyda wyrok na korzyść wierzyciela.

Windykacja może dotyczyć zarówno długów wobec osób fizycznych (B2C - business to consumer), jak i wobec firm (B2B - business to business). Istnieją również różne strategie i metody windykacji, które mogą być dostosowane do konkretnej sytuacji finansowej i prawnej wierzyciela oraz dłużnika.

Ważne jest również zrozumienie terminów przedawnienia, które określają maksymalny czas, w którym można dochodzić roszczeń sądowo. Dlatego istotne jest podejmowanie działań windykacyjnych w odpowiednim czasie, aby uniknąć przedawnienia roszczeń.

Wezwanie do zapłaty

Proces odzyskiwania należności często zaczyna się od wezwania do zapłaty. Jest formalnym żądaniem uregulowania zaległej kwoty w określonym terminie skierowanym przez wierzyciela do dłużnika, mającym na celu skłonienie go do dobrowolnej spłaty długu przed wszczęciem postępowania sądowego. Jest to element windykacji polubownej, które pozwala uniknąć kosztów i czasu związanego z procesem sądowym. Wezwanie do zapłaty należy wysłać listem poleconym, by mieć dowód doręczenia, które liczy się od daty doręczenia, nie wysłania.

Wezwanie do zapłaty musi zawierać:

• Dane wierzyciela i dłużnika
• Informacje o długu: kwota, data zapłaty,
• Termin, do kiedy dłużnik ma zapłacić,
• Pouczenie, o wszelkich konsekwencjach prawnych braku zapłaty,
• Informacja, jak dłużnik może skontaktować się z wierzycielem, aby omówić spłatę

Jaki jest cel wezwania do zapłaty?

Głównym celem wezwania do zapłaty jest skłonienie dłużnika do dobrowolnej spłaty długu, co pozwala uniknąć konieczności angażowania sądu. Dzięki temu obie strony mogą zaoszczędzić czas, koszty procesowe i ewentualne pogorszenie relacji, szczególnie w relacjach biznesowych. Jest to również element pokazujący dobrą wolę wierzyciela, co może mieć znaczenie w późniejszym postępowaniu sądowym. Wezwanie do zapłaty samo w sobie nie ma określonego terminu ważności, ale jego znaczenie leży w ustaleniu terminu zapłaty, który wierzyciel wyznacza, np. 7 dni od doręczenia. Jeśli dłużnik nie dokona zapłaty w tym terminie, wierzyciel może podjąć dalsze kroki, takie jak wniesienie pozwu. Ważność wezwania polega również na tym, że stanowi dowód, że wierzyciel podjął próbę polubownego rozwiązania sporu, co może być istotne w kontekście późniejszych działań prawnych, np. w postępowaniu nakazowym.

Jeśli dłużnik uiści zapłatę w wyznaczonym terminie, sprawa zostaje zamknięta, a wierzyciel nie ponosi dalszych kosztów. Jeżeli dłużnik nie zapłaci i nie skontaktuje się w celu negocjacji, wierzyciel może podjąć dalsze kroki, takie jak wniesienie pozwu do sądu, np. w trybie elektronicznego postępowania upominawczego (EPU) lub standardowego postępowania cywilnego. W takim przypadku wezwanie do zapłaty może być dowodem, że wyczerpano drogę polubowną

Windykacja długów

Poruszając kwestię windykacji długów warto zastosować kilka podziałów, dzięki którym lepiej będzie można zrozumieć temat odzyskiwania długów.

Windykacji ze względu na podmioty:

• Windykacja B2C (business to consumer): dochodzenie należności od osób fizycznych (konsumentów) przez przedsiębiorstwa.
• Windykacja B2B (business to business): dochodzenie należności od innych przedsiębiorstw przez inne przedsiębiorstwa.

Windykacji ze względu na sposób realizacji:

• Windykacja polubowna (przedsądowa, miękka): próby uregulowania długu bez angażowania sądów, często poprzez negocjacje.
• Windykacja sądowa (twarda): dochodzenie należności poprzez złożenie pozwu i rozpatrzenie sprawy przez sąd. Kolejnym etapem windykacji sądowej jest egzekucja komornicza, polegająca na podjęciu prób wyegzekwowania długu przez komornika po uzyskaniu tytułu wykonawczego.

Windykacji ze względu na obszar działania:

• Windykacja krajowa: Dochodzenie należności w obrębie jednego kraju.
• Windykacja międzynarodowa: Dochodzenie należności w ramach transgranicznych transakcji, wymagające współpracy międzynarodowej i znajomości prawa różnych krajów.

Windykacji ze względu na sposób komunikacji z dłużnikiem

• Windykacja bezpośrednia (prowadzona przez wierzyciela): wierzyciel podejmuje działania windykacyjne samodzielnie, bez zewnętrznej pomocy.
• Windykacja pośrednia (zlecona kancelarii, firmie windykacyjnej): Wierzyciel zleca dochodzenie swoich należności profesjonalnym podmiotom, które działają w jego imieniu.

Windykacja ze względu na specyfikę zadłużenia:

• Windykacja faktur: dochodzenie nieuregulowanych płatności za wystawione faktury.
• Windykacja długów niezwiązanych z fakturami: dochodzenie innych rodzajów długów, na przykład zaległych rat kredytowych, czynszów, opłat za usługi, etc.

Pozew o zapłatę

Pozew o zapłatę, jest pismem procesowym inicjującym postępowanie cywilne, w którym powód (wierzyciel) żąda od pozwanego (dłużnika) zapłaty określonej kwoty pieniężnej, np. za niezapłaconą fakturę, usługę czy towar. Pozew o zapłatę musi spełniać wymogi formalne dla pism procesowych, określone w art. 126 k.p.c., oraz dodatkowe wymagania dla pozwu, zawarte w art. 187 k.p.c. Najważniejsze elementy to: Oznaczenie sądu, dane stron, podpis, adresy, przedmiot sporu, dowody, załączniki, dokładna treść żądania, wartość przedmiotu sporu, fakty uzasadniające żądanie, informacje o mediacji, właściwość sądu.

Do pozwu o zapłatę należy dołączyć dokumenty, które potwierdzają roszczenie, takie jak:

• Kopie umów, faktur, rachunków.
• Korespondencja z dłużnikiem, np. wezwania do zapłaty.
• Dowody na wysokość odsetek, jeśli są żądane.
• Pełnomocnictwo, jeśli pozew składa pełnomocnik, który wcześniej go nie złożył (art. 126 § 3 k.p.c.).

 

Koszty związane ze złożeniem pozwu o zapłatę regulowane są przez ustawę o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 z późn. zm).

Celem pozwu o zapłatę jest uzyskanie wyroku sądowego, który orzeknie od pozwanego na rzecz powoda określoną kwotę pieniężną, wraz z ewentualnymi odsetkami i kosztami procesu. Jest to narzędzie do egzekwowania zobowiązań, gdy dłużnik nie uiścił zapłaty dobrowolnie. Zgodnie z praktyką sądową, pozew o zapłatę należy złożyć w dwóch egzemplarzach, jeden dla sądu a drugi dla pozwanego, co wynika z konieczności doręczenia odpisu pozwanemu, zgodnie z art. 130 k.p.c.

Windykacja z faktury

Proces odzyskiwania należności z nieuregulowanych przez klientów faktur charakteryzuje się wieloetapowym podejściem, które obejmuje zarówno działania polubowne, jak i prawne (sądowe i egzekucyjne), mające na celu skuteczne odzyskanie zaległych kwot. Podczas odzyskiwania należności z nieopłaconych faktur ważne jest, aby podejmować działania windykacyjne systematycznie i terminowo od momentu wystawienia faktury. Im wcześniej podejmie się działania w celu odzyskania należności, tym większa szansa na sukces.

Ściąganie należności

Istnieje kilka skutecznych sposobów ściągania należności od dłużników, zarówno poprzez działania polubowne, jak i prawne. tym niemniej pierwszym krokiem w procesie windykacji zawsze jest wezwanie do zapłaty. Jest to oficjalne pismo wysłane do dłużnika, w którym wierzyciel domaga się uregulowania zaległego długu w określonym terminie. Wezwanie może zawierać informacje o konsekwencjach prawnych w przypadku braku spłaty oraz propozycję negocjacji w celu uzgodnienia planu spłaty. Właściwie sporządzone wezwanie do zapłaty powinno zawierać dane identyfikacyjne dłużnika, opis zadłużenia, termin, w jakim zadłużenie powinno zostać uregulowane, konsekwencje prawne braku spłaty oraz dane kontaktowe wierzyciela. Wezwanie do zapłaty powinno być sformułowane w sposób jasny i zrozumiały, jednocześnie przekazując stanowczy sygnał dla dłużnika, że jego zobowiązania muszą zostać uregulowane. W przypadku wątpliwości co do treści wezwania, zawsze warto skonsultować się z prawnikiem lub specjalistą od windykacji.

Jeśli wezwanie do zapłaty nie przynosi zamierzonych skutków, pozostają kolejne etapy tradycyjnej ścieżki windykacji należności. Składają się na nie dalsze monity przypominające o istnieniu zadłużenia (konstruowane na wzór wezwania do zapłaty, powiększone jednak o odsetki), negocjacje, jeśli dłużnik wykazał inicjatywę w tym kierunku, zaś w ostateczności – proces sądowy, a jeśli zakończony on został w pomyślny dla wierzyciela sposób – także egzekucja komornicza. Warto dodać, że etap sądowy i komorniczy stosuje się jedynie wtedy, gdy wszystkie próby polubowne zawiodą. Wówczas sąd może wydać nakaz zapłaty lub wyrok nakazujący dłużnikowi uregulowanie zaległego długu wraz z odsetkami i kosztami sądowymi. Koniec końców, jeśli dłużnik nadal nie ureguluje zaległego długu po wydaniu wyroku sądowego, można zlecić egzekucję komorniczą. Komornik ma uprawnienia do zajęcia mienia dłużnika, w tym ruchomości, nieruchomości, wynagrodzenia za pracę, renty, emerytury oraz środków pieniężnych na rachunkach bankowych.